اما می توان گفت عملاً سهم کاربردی دوغاب های سیمانی از سایر دوغاب ها بیشتر است ، به طوری که در اکثر مراجع پارامتر پیش فرض تزریق دوغاب سیمانی است. [2] علت پرکاربرد بودن دوغاب های سیمانی در احداث پرده ی تزریق را می توان ناشی از موارد زیر دانست :

1- تهیه ی ارزان ، آسان و در دسترس بودن سیمان به عنوان ماده اصلی تشکیل دهنده دوغاب

2- مقاومت شیمیایی و فیزیکی قابل قبول در حالت عادی. در شرایط خاص و در حضور آب های خورنده امکان استفاده از سیمان های خاص و افزودنی های مناسب جهت جلوگیری از خاصیت آب فراهم است.

3- امکان ایجاد دوغاب با گستره دانه بندی وسیع. محدوده دانه بندی این دوغاب ها بین 4 میکرون (سیمان بسیار ریز ) تا بیش از چند میلیمتر (ملات بتنی ) متغیر است.

4- عدم ایجاد آلودگی شیمیایی . به دلیل مجاورت پرده آب بند با آب این فاکتور از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

در ادامه ی مقاله به دلیل کاربرد فراوان این نوع دوغاب (دوغاب های سیمانی ) به بررسی آن می پردازیم.

به طور کلی دوغابی که تحت نام پایه سیمانی یا به طور خلاصه دوغاب سیمانی معرفی می گرددشامل سه جز اصلی ، آب ، سیمان و یک یا چند افزودنی (Additives) است.براساس وجود افزودنی و نوع آن [7] دوغاب های سیمانی را به چهار گروه سیمان خالص ، سیمان – افزودنی ، سیمان – ماسه و سیمان بنتونیت تقسیم بندی نموده اند. اضافه بر چهار نوع فوق دو نوع سیمان نرمه ی خاکستر (Fly Ash) و سیمان – رس را نیز معرفی می نمایند. [8]

تمامی انواع معمول دوغاب های پایه ی سیمانی در دسته ی سیالات بینگهامی (Bingham Fluids) قرار می گیرند. [3] طبق نظر هولسبی نسبت های رایج W:C می تواند از : 5:1 ، 4:1 ، 3:1 ، 2:1 ، 1:1 ، 1: 8/0 ،

1: 6/0، 1: 5/0 متغیر باشد، ضمناً این نسبت ها ویسکوزیته مشخصی به مخلوط می دهند.بایستی دقت گردد هرگز نمی توان دوغاب با غلظت W:C زیاد را به یکباره به غلظت پایین W:C رساند.

از فاکتورهای بسیار مهم دیگر قابل توجه در دوغاب تغییر بسیاری از خواص آن با گذشت زمان است که نهایتاً منجر به سخت شدن آن می گردد. از این رو در مطالعه خواص مکانیکی این سیالات ، فاکتور زمان ، نسبت اجزا تشکیل دهنده ، نوع و مقدار دوغاب بکار رفته در تهیه آن نقش اصلی را بر عهده دارند. دوغاب تزریقی مورد استفاده با توجه به ترکیب و نحوه ی مخلوط شدن مواد تشکیل دهنده آن به سه نوع زیر تقسیم می گردد.

1- دوغاب معلق (Suspension) : در دوغاب معلق ذرات جامد ریزدانه به صورت معلق در یک محیط قرار دارند.با توجه به مواد تشکیل دهنده امکان نشست و رسوب نمودن ذرات جامد در محیط محلول وجود دارد.بدیهی است هر چه ذرات ریزتر باشد امکان جدایش کمتر است.

2- دوغاب شیرابه (Emulsion) : این دوغاب ترکیبی از عناصر کلوئیدی و یا مایع در یک فاز خلا یا هوا مانند کف ها می باشد.

3- دوغاب محلول (Solution) : در این دوغاب ترکیب دو یا چند ماده که به صورت یک محلول همگن درآمده مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال ترکیب سیلیکات سدیم. ماده ارگانیکی و یا دیگر محلول ها که به نام مواد تزریق شیمیایی معرفی می شوند.

هولسبی مواد تزریقی را با توجه به عناصر تشکیل دهنده آنها در سه گروه به شرح زیر تقسیم بندی نموده است.

1-تزریق با مواد سیمانی ، 2- تزریق با مواد رسی ، 3- تزریق با مواد شیمیایی

با توجه به ضریب نفوذپذیری و جنس زمین در هر قسمت ، مواد تزریقی متناسب با شرایط منطقه مورد استفاده قرار خواهد گرفت. همانطور که در شکل (1) مشخص است دوغاب سیمانی خالص زمانی استفاده می گردد که خاک از جنس شن درشت دانه بوده وضریب نفوذپذیری نسبتاً بالایی داشته باشد . با ریز دانه تر شدن اندازه ی دانه های تشکیل دهنده خاک و بالطبع آن کاهش ضریب نفوذپذیری آنها دوغاب سیمان بایستی حالت محلول نرمی به خود بگیرد.
 

به طور کلی در یک جمع بندی می توان گفت نوع دوغاب مورد استفاده در یک عملیات تزریق می تواند تابع عوامل زیر باشد.

1- ویژگی های نفوذپذیری سنگ ها و خاک ها با توجه به میزان تخلخل ، درصد اشباع شدگی وبافت

2- روش انتخابی تزریق و آرایش گمانه های تزریق در یک منطقه

3- نوع مواد تزریق مورد استفاده و ترکیب شیمیایی آنها

4- واکنش زمین نسبت به نفوذ مواد تزریقی درون فضاهای خالی خود و احتمال بروز فعل و انفعالات شیمیایی

5- هزینه های اجرای یک عمل تزریق و اهمیت اجرای آن با توجه به نوع طرح

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: